Jest to najbardziej obciążająca forma przekładu dla tłumacza, chociażby ze względu na różnicę między językiem pisanym a mową potoczną, często również wymaga znajomości żargonu, np. technicznego, więc może wymagać specjalistycznej wiedzy. Dodatkowym czynnikiem wpływającym na specyfikę tego typu tłumaczenia jest fakt, że tłumacz musi być obecny np. na spotkaniu w jakiejś formie - za pomocą połączenia głosowego albo fizycznie. Wiąże się to ze zwiększonymi kosztami w stosunku, np. do tłumaczenia pisemnego.
Nazywane również „tłumaczeniem następczym” - przekazanie treści w naszym języku następuje zaraz po zakończeniu wypowiedzi w języku obcym.
W przypadku tego rodzaju przekładu treść w języku obcym jest tłumaczona zdanie po zdaniu. Jest to forma spotykana np. w sądzie, gdzie istotne jest, aby żaden szczegół wypowiedzi nie został pominięty.
Jest to forma tłumaczenia stosowana np. w czasie trwanie wypowiedzi podczas konferencji, gdzie nieduża grupa słuchaczy nie posługuje się językiem wykładowym. Wtedy tłumacz przekłada treść (np. konsekutywnie) szepcząc w języku zrozumiałym dla grupy.